വാരിയൻകുന്നം എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ,
മണ്ണിന്‍റെ മടിയിൽ പോരാളി പിറന്നു,
കരിന്തിരികൾ മാഞ്ഞൊടിയാൻ,
മലപ്പുറത്തെ രക്തസാക്ഷിത്വം പൊരിഞ്ഞു.
കാപ്പിരുകൾ കയറിച്ചെറിയുമ്പോൾ,
ഭൂമിയുടെ മടിയിൽ നിങ്ങൾ ഒരു കരുത്ത്.
അസഹനീയമാം ജാതിയും വ്യവസ്ഥയും,
നിന്റെ മുന്നിൽ കെട്ടിഴച്ചു വീണതും.
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മണിയറ പണിയാൻ,
കാടിന്റെ ഗുഹകളിൽ നിന്ന് കുന്നന്റെ പട.
മാപ്പിള പാട്ടിന്റെ താളത്തോടൊപ്പം,
കൈയൊഴിയാതെ കുന്തവും വാളും ചലിച്ചു.
മദീനയുടെ നന്മയുമായി ഹാജി നടന്നു,
പ്രതിസന്ധികളിൽ പടവാളി പിടിച്ചു.
നന്മയും ന്യായവും മറഞ്ഞില്ല,
അധർമ്മത്തെതിരെ നിങ്ങളുടെ മൗനം പടയാരം.
ഹാജി നിങ്ങളൊരു നേതാവല്ല, മഹായോദ്ധാവായിരുന്നു,
ജനങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ജനിച്ചൊരു കവി.
മണ്ണിനും മിഴിവും വീണ്ടും ചൊരിഞ്ഞു,
കൂട്ടിടവുകൾക്കും വീരത്തിന്റെ പാഠം നൽകി.
വീരവെള്ളിച്ചം പൊട്ടിത്തെറിച്ച നാൾ,
പാദസഞ്ചാരമാർഗത്തിൽ വഴികൾ.
വേദനകളെ വെടിയാക്കിയ കടുവ,
ഇന്നും മനുഷ്യരുടെയിടയിൽ ജീവിതം.
തലയിടിച്ചും വീണതല്ല നിങ്ങളുടെ പ്രതിഭ,
മലകളിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരു ദീപശിഖ.
വാരിയൻകുന്നത്തിന്റെ മണ്ണിൽ ഉറക്കമെടുത്ത്,
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായുള്ള ധീരഗാഥയായ്.
നിങ്ങളുടെ കഥകൾക്ക് അതിയന്തരതയിൽ,
ചരിത്രത്തിൽ നിങ്ങൾ ചെമ്പകപ്പൂവായി.
അലിഗർഹിൽ നിന്നൊരു സ്വപ്നം കണ്ട്,
മലബാറിൽ അത് യാഥാർത്ഥ്യമായി.
വാരിയൻകുന്നത്ത് കുഞ്ഞഹമ്മദ് ഹാജി,
മരണം പോലും നിങ്ങളെ തോൽപ്പിച്ചില്ല,
മണ്ണിൻകിടയിൽ നിന്നൊരു മെഴുകുതിരി,
ഹാജി നിമിഷം ഇന്നും ഉദിച്ചുനിൽക്കുന്നു.