കാണാതെ പോയത്

171

ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ച കവിതയാണ്
കാണാതെ പോയതും കാവ്യങ്ങളും

തപ്പിതിരഞ്ഞു ഞാൻ വാക്കുകളെ
ആഴിയിൽ ഏറെയാഴങ്ങളും

ബന്ധങ്ങൾ ബന്ധനമെന്നതിനാലെ
ശൗര്യംനിറച്ചൊരു കാവ്യമാണ്

കണ്ടതും കേട്ടതും കാപട്യമാണതിൽ
ശൂന്യതയുള്ള നേരുകളും

ആപത്തിൽകാപത്ത് കാത്തിടുവാൻ
പഴമർ പറഞ്ഞതിൽ പതിരില്ലെന്നും

തേങ്ങലിൽ തണലായി തലോടലില്ല
അതിൽ അനാഥമാം വാക്കുകളേറെയാണ്

ഉള്ളറിയുന്നൊരു
നോവിനാൽ
മൗനത്തിൽ തീർത്തൊരു കവിതയാണ്

സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചൊരേടുകളാ
കാണാതെ പോയത് കാവ്യങ്ങളും